Lost in you

Het gebeurd. Zonder dat je het doorhebt, gebeurd het. Je verdrinkt in de ander.

Althans, dat is mijn eigen patroon. Niet dat ik dat gelijk door heb. Ik was mij er nooit van bewust, maar als ik dan nu terugkijk was zelfs mijn laatste relatie een relatie waarin ik mij totaal verloren was.

Ik geef graag. En gisteren zag ik wat er was gebeurd.

Overal zag ik stukjes “ik” bij alle mannen die in mijn leven zijn geweest.

Twijfels en vragen

Je moet op jezelf staan.
Dan ben je krachtig.
Van daaruit kan je verbinden.

Toch?

Maar wat als alles energie is?
Maar wat als alles uit een eenheid komt?

Zorgt de afgescheidenheid juist niet voor afsluiting van je gevoel?

Toen ik “open” stond voor een speciaal iemand, toen hoefde ik maar aan die verbinding te denken en kwamen woorden tot mij.
Woorden die ik dan weer deed delen.

Wat zal liefde nu toch zijn?

Echte liefde overstijgt tijd en ruimte.
Het is waar zielen samensmelten.

Wat vinden we dit toch mooi om te lezen hè!
Dit is wat we vaak willen ervaren. Het samensmelten met de ander.
En dan komen we iemand tegen die niet bij je kan zijn.

Wrong time, wrong place, zeggen we dan.

Gemis

Als je voorbij de menselijke emoties gaat, dan is “gemis” niks anders dan een zoektocht naar waar je vandaan komt.
Onze reis als mens zijnde begint in de baarmoeder, maar wat als je kan zien waar je vandaan komt?

Alles is liefde.
Jij bent liefde.
Je bent ontstaan uit liefde

jij bent ontstaan uit 2 delen die zijn samengesmolten.
Een eitje en een zaadje.

Je bent in een warme, voedzame omgeving gegroeid.
En toen was je “klaar”. Opeens kwam je ter wereld.
En wat nou als we al die tijd hier op aarde proberen dat gevoel terug te krijgen?
Dat je verbonden bent met een ander deel.
Dat je continu liefde voelde in die beschermende omgeving.
Je hoefde je nergens zorgen over te maken.

Wat nou als we al jarenlang naar onszelf op zoek zijn, maar eigenlijk alleen maar dat gevoel willen ervaren?
We kunnen jarenlang leren, mediteren, maar nooit dat gevoel meer ervaren.

En telkens als iemand ons een beetje van dat gevoel geeft, dan hunkeren we naar meer.
Ja, zeggen we dan. DAT gevoel. Daar wil ik meer van. En we vallen gelijk weer in die afhankelijkheid. Onbewust. Zoals ik vaker schrijf. Alles is onbewust.

Gemis is een verslaving.
Je bent als je alleen bent best oké met jezelf, en zodra je weer dat gevoel van samensmelten ervaart dan voel je pas wat je diep van binnen echt wilt ervaren.

En dan ga je op zoek naar meer.
Je gaat dingen doen om dat te krijgen.
Telkens op zoek naar dat shotje.

En dan kan je nog verder gaan.
Verder terug.

Als jij contact zou maken met je onbewuste deel, dan zou je kunnen ervaren dat je van een zielengroep afstamt. Alles is liefde. Alles is één. Alleen als mens zijnde ervaar je dit niet meer. Je wordt een individu. Je maakt alles persoonlijk. Dat ben jij. Althans, dat denk je.

Maar als alles liefde is, dan kom je ook voort uit een bron. Iets waar geen afscheiding is.
En als je dan toch hier wordt geboren, dan kan je blijven verlangen naar die eenheid.
Wat nou als je dat gewoon eens beseft. Dat “gemis” maar een illusie is.
Het is gemaakt door je eigen brein.

Gemis
Een verslaving.
Waar iedereen door lijdt, maar het hoeft niet.
Alleen nu voel je even die afgescheidenheid.