Ode aan de liefde

Liefde is niet ingewikkeld.
Liefde is niet zwaar.

Het zijn de verwachtingen en
de vorm die we eraan willen geven,
die de liefde laten blokkeren.

Liefde kent geen tijd.
Liefde kent geen afstand.

Het is liefde dat is,
en liefde wat blijft.

Voel het, zonder te denken.
Ervaar het, zonder de vorm.

Dat is de verbinding.
Dat is wat liefde is.

Je hoeft niet…

Je hoeft niet te zeggen “”ik ben van jou”
Ik wil genieten, samen met jou

Je hoeft niet alles leuk te vinden waar ik van hou.
Gun mij mijn uitjes zonder jou.

We hoeven niet alles te delen.
We zijn twee aparte mensen.

Ik hoef niet iedere dag samen te zijn.
Zodra we samen zijn is dat moment des te kostbaarder.

Diepte

Ik had mijn hart geopend
Ik deed niet alsof

Jij mocht kijken wat er speelde in de diepte van mij ziel
Ik dacht dat je kon blijven kijken bij alles wat ik jou liet zien

De verbinding ging zo diep dat de diepste wonden werden aangeraakt
Ik wilde delen, praten en helen

Misschien was het teveel wat er zich in die diepte afspeelde

Ik moest jou laten sterven om door te kunnen gaan met leven

Eerst dacht ik dat ik stierf van pijn en verdriet.
Ik schreeuwde het uit!
Steeds meer verkrampte ik. Ik kreeg geen lucht meer.

Ik kon niet leven met het idee dat jij gewoon leefde,
maar mij niet meer wilde zien.

Het voelde alsof ik was vermoord, maar ik was niet dood.