Deze blog is een vervolg van mijn vorige blog – Relatiedenken
Stel je eens voor dat jouw partner de wens heeft om een jaar weg te gaan. Deze wens wordt ook uitgesproken. Bijvoorbeeld de wens om een jaar lang rond te trekken over de wereld. Een jaar lang op zoek gaan naar levensvragen. Een jaar lang vrijwilligerswerk doen.
Ga eens voelen wat dit met jou doet. Welke reactie komt er als eerste in jou op. Heb even geen oordeel over dit gevoel, maar laat het gewoon omhoog komen. Kijk ook niet of het praktisch haalbaar zou zijn, maar alleen naar je gevoel als jouw partner jou vertelt een jaar zonder jou door te willen brengen. Ga even voelen en stop even met lezen.
Wat heb je gevoeld? Was het angst om de ander te verliezen? Er kan namelijk veel gebeuren in een jaar. Werd je kwaad op je partner? Hoe haalt hij/zij het in het hoofd om dit ook maar überhaupt te bedenken? Dat doe je toch niet als je samen bent en van elkaar houdt?! Of vond je jezelf maar stom dat je gelijk in een strijd ging met jouw gevoelens want je hebt ondertussen toch geleerd dat je je partner vrij mag laten! Hoe stom dat je boos werd op de ander. Dat hoort helemaal niet bij een spirituele relatie!
Zou jij relatiedenken los kunnen laten?
Let wel, ik zeg niet dat je ermee moet ophouden om dit zo te denken. Dat kan ook niet want je bent er nooit bewust aan begonnen. relatiedenken is je aangeleerd. Je bent erin gerold zoals je altijd hebt gedacht te denken. Het is eigenlijk een rare gewaarwording. Het loslaten van relatiedenken gebeurt vanzelf als je je eigen mooie ik gaat zien.
Ik zeg ook niet dat je nooit meer aan een relatie moet beginnen of de relatie waar je nu in zit maar moet beëindigen. Zeker niet! Je mag alleen op ontdekkingsreis gaan hoe jij je vastklampt aan het relatiedenken. Hier hoef je verder ook geen oordeel over te hebben. Je mag het zien, het omarmen en weer verder laten drijven.
Hoe komt het toch dat we ons hele leven zo’n behoefte hebben aan een relatie? Waarom is het denken aan een liefdesrelatie altijd zo aanwezig? Waarom wordt het behouden of krijgen van een liefdesrelaties vaak als een doel in ons leven gezien?
Het komt omdat in een liefdesrelatie ons eigen zelfbeeld heel goed wordt bedekt. Het zelfbeeld wat we doorgaans over onszelf hebben is dat we geen liefde waardig zijn, dat we altijd mooier, liever of beter moeten zijn enz. enz. We voelen ons kortom altijd niet goed genoeg en kunnen niet echt van onszelf houden. We zijn daardoor afhankelijk van liefde en waardering van anderen en dat krijg je natuurlijk op en top in een liefdesrelatie.
Wat zal er veranderen als je het relatiedenken nu eens los zou laten?!
Voel je al verzet hiertegen? Denk je nu dat een relatie toch gewoon fijn is en dat je dat gewoon wilt ervaren? Dat is heel begrijpelijk vanuit je eigen zelfbeeld.
Als je echter de optie open houdt dat willen hebben van liefde en erkenning van anderen de oorzaak is van veel pijnlijke gevoelens en dat het krijgen ervan altijd maar tijdelijk is en je je hele leven blijft zoeken naar liefde en erkenning. Ja, ook als je in een relatie zit want je doet veel om maar die liefde te behouden, ook al voelt het niet altijd fijn voor jezelf…
Er is maar één manier om echte liefde te ervaren en dat is om je eigen mooie ik te gaan ontdekken en die te gaan zien. Hieruit ervaar jij onvoorwaardelijke liefde voor jezelf. Het is ook niet “een goede relatie met jezelf” hebben. Het is liefde ervaren voor jezelf en voor iedereen.
Het loslaten van relatiedenken is een relatie niet meer als doel in je leven beschouwen, maar als iets wat wel of niet op je pad komt en dat je ervan geniet zolang als het duurt.
Je gaat je beseffen dat je geen recht hebt op de ander. Je wilt de ander ook niets verbieden. Dat kan en wil je niet. Als jouw partner jou vertelt dat hij/zij een jaar weg wilt zonder jou, dan kan je uiteraard gevoelens hebben van angst om de ander te verliezen of je afgewezen voelen. Dat is ook heel normaal. Het gaat pas een pijnlijke situatie worden als je de ander verantwoordelijk stel voor deze gevoelens. Je zet jezelf in een slachtofferrol en zal je de ander gaan manipuleren waarop je partner dat weer bij jou doet. Zo kom je in een situatie die niet fijn voelt. Die je zelfs een beknellend gevoel kan geven, waar je uiteindelijk vanaf wilt.
Als jij jezelf verantwoordelijk stelt voor je eigen gevoelens dan kom je niet in die situatie te zitten waar geen lucht wordt gekregen. Je kant zelfs jezelf spiritueel ontwikkelen door deze gevoelens toe te laten en te gaan ontdekken. Of je relatie stuk loopt door de wens van je partner of dat de relatie juist meer gaat groeien na een jaar apart te hebben geleefd. Het kan beide, en beide is een enorme groei. Je gaat meer leven van behoeftigheid naar overvloed.
Als je echt je eigen verantwoordelijkheid kan nemen over je eigen gevoel, dan kan de liefde blijven stromen voor jezelf en de ander. De relatie zal in de loop der jaren veranderen, maar omdat jij de liefde in jezelf ervaart kan die ook blijven stromen.
Wil je leven vanuit jezelf? Wil je niet meer die behoeftigheid ervaren maar juist die overvloed willen ervaren? Waarschijnlijk wel, maar je zal angst ondervinden. Je behoeftigheidsbewustzijn is bang voor een keuze. Je bent bang om alles te verliezen wat je hebt. Je wilt die veiligheid van het gezin. Je wilt de luxe van het huis dat je hebt. En je behoeftigheidsbewustzijn fluistert dat je dit moet opgeven als je anders gaat kijken. Toch is niks minder waard.
Je zal juist die veiligheid in jezelf gaan ervaren, waardoor je minder jezelf vastklampt aan de veiligheid van je relatie. Comfort zal steeds minder belangrijk worden omdat jij je comfortabel genoeg voelt in jezelf.
De angst om dit los te laten is alleen angstig als je het overweegt. Als je er tegenaan staat te hikken als het ware. Als je eenmaal die stap hebt gezet dan ervaar je een soort opluchting. Je ziet niet alleen de lucht met de wolken, maar je ervaart de hele open ruimte die nog eens boven die wolken zit.
Jezelf spiritueel ontwikkelen, jezelf leren zien en van jezelf leren houden geeft zoveel meer vrijheid. Je gaat van krampachtig vasthouden aan behoeftigheid naar leven in overvloed.
Iris
