Een geboorte is pijnlijk. Niet alleen voor de vrouw, maar zeer zeker ook voor het kindje dat wordt geboren. Je leeft eerst een tijd in een heerlijke warme omgeving. Je zit beschermd en je wordt voorzien van eten. Je hebt de tijd om te groeien. In die negen maanden wordt er eigenlijk magie geschreven. En dan wordt er gezegd dat het tijd is om die veilige plek te verlaten. Je moet door een nauwe doorgang en het voelt opeens zo anders. Je beschermde plek is weg. Je wordt niet meer warm gehouden. Opeens kom je ergens waar je alles zelf mag gaan doen. Eigenlijk is dat al het eerste trauma.
Een wedergeboorte is net zo pijnlijk. Je gaat vanuit die comfortzone naar een nieuwe fase. Je weet niet wat je te wachten staat en waar je terecht komt. Het enige wat je weet, of voelt, is dat het tijd is om te veranderen.
Velen leven echter als de kameel op het plaatje. Er is niet veel kleur in het leven. Er wordt gesjokt. Er worden wel leuke dingen gedaan, maar dat diepe gevoel van vreugde, van echt leven, dat wordt niet vaak ervaren. Lasten zeulen we mee op onze schouders. We horen anderen roepen: “Doe eens meer je best, werk eens wat harder, heb meer lief, ga linksaf, doe dat niet, koop dat huis enz.”. We laten het leven bepalen door wat anderen willen of zeggen of zoals we hebben geleerd zoals het hoort.
Dan zijn er ook mensen die het gesjok van de kameel niet meer fijn vinden. Het is tijd om op te staan. Ze worden een leeuw. Een leeuw die brult en lost zijn eigen problemen wel op. Het is heel mooi dat mensen zich steeds bewuster worden van een groeiproces, maar de wedergeboorte van de leeuw komt nog vaak door ons ego. Maar er gaat zeker een verandering plaats vinden. Je vraagt je niet meer af of je het wel financieel kan redden zonder jouw partner. Je hebt niet meer de goedkeuring van anderen nodig om achter je keuzes te staan. De leeuw doet het echter met een hoogmoedigheid. Hij doet het omdat hij het kan, maar houdt anderen ook op een veilige afstand. De leeuw is nog steeds afhankelijk van anderen. Hij verzet zich om zo groter te worden.
Het vrije kind is het volgende stadium van bewustzijn. Het kind verzet zich niet tegen het leven. Het kind verzet zich niet en doet ook niet alles om er bij te horen. Het kind is onschuldig en spontaan en blijft trouw aan zichzelf.
Omdat wedergeboorte pijnlijk is, zullen velen in de fase van de kameel blijven. Het is leven is best aardig en dat is goed genoeg. Als je echter bereid bent om te groeien, dan doorsta je de pijn. Je weet immers dat die pijn een momentopname is. Je weet die pijnlijke momenten later nog wel, maar je vergeet hoe de pijn voelde.
Ga jij de uitdagingen van het leven aan?
Iris
