Love yourself

Deze tekst zie je overal verschijnen. In quotes, op kleding, ja eigenlijk overal. We horen en lezen dat je eerst van jezelf mag houden, voor je dat van een ander kan.

Gisteren zag ik in de winkel waar ik werk ook weer zo’n shirt voorbij komen. Love youself stond er levensgroot op. Het eerste wat ik dacht was “dat shirt wil ik hebben.” Het tweede wat omhoog kwam was… Weten mensen wel wat van jezelf houden betekent? Of roept iedereen maar iets omdat het zo mooi klinkt? Omdat iedereen het nu doet!

Vaak bouwen muurtjes om ons heen zodat we niet meer geraakt kunnen worden. Vaak houden we van onszelf op een manier waarop liefde niet gevoeld kan worden. Velen denken dat van jezelf houden, jezelf boven een ander zetten is. We denken dat houden van onszelf ook kiezen voor onszelf is. We denken in daden, maar is “houden van” wel een daad?

We zeggen vaak dat we van onszelf houden als een soort van strategie om van een probleem af te komen. Dat is een soort ego houden van. Het kan meer plezier in je leven geven, maar hiermee duw je het probleem alleen maar weg. Je lost niks op. Je zet alleen een ander pionnetje in, maar de positie blijft behouden. Hierdoor komt het probleem in een grotere vorm terug als je niet meer kan volhouden om het weg te duwen. Je komt in meer ellende terecht dan wat je ermee probeert te bereiken.

Houden van jezelf is niet iets wat je doet. Het is een gevoel. Als je stopt met jezelf af te wijzen, dan kom je steeds dichter tot jezelf. Het is niet denken: “Wat ben ik toch een sukkel geweest dat ik dat heb gedaan. Ik had beter moeten weten.” En zo zijn er heel veel manieren waarop we onszelf afwijzen. We vinden ons niet leuk genoeg, niet mooi genoeg, niet dun genoeg, niet goed genoeg, niet slim genoeg enz.

Van jezelf houden is ook niet een gevoel alsof je op wolken loopt. Het is niet altijd met een brede grijns op je gezicht rondwandelen omdat je zo happy bent, omdat je weet dat je kiest voor jezelf.

Het is jezelf accepteren zoals je bent met al jouw gevoelens, met al jouw emoties, met al jouw denkpatronen, met alles. Het is je shit voelen om die rot situatie. Het is je verloren voelen omdat je afscheid moet nemen van iemand. Dat is het allemaal. Het is niet jezelf afschermen van emoties. Het is niet ze wegdrinken, vluchten in druk zijn, hard werken of weer veel gaan geven om maar niet dat schuldgevoel te voelen.Dat is afstompen. Dat is verdwalen op het spirituele pad. Dat is niet meer jezelf heel shit voelen, maar ook niet meer tot dat echte geluk kunnen komen.

Houden van jezelf is het besef dat je diep in je kern waardevol bent of jij je nu goed of juist waardeloos voelt.

Iris
Ik heb het T-shirt trouwens niet gekocht…

Advertenties

Ik heb geen oordeel

Vanmorgen deelde ik het bericht Drie is één teveel. Er komt nog een vervolg. Namelijk drie is twee teveel 😉 Maar dat terzijde.
Nu zag ik dat dit bericht in meerdere groepen werd gedeeld. Dat is natuurlijk erg mooi. Het voelt toch dat ik hier iets meer over wil delen.

Laat me ten eerste duidelijk zijn dat ik geen oordeel heb. Ik ben ook in een relatie niet eerlijk geweest. Ik weet uit eigen ervaring hoe je vast kan houden aan wat je hebt. Ik weet hoe je het goedpraat met jezelf. Ik weet ook dat je echt van je partner kan houden, maar je hebt angst voor de gevolgen als je het deelt. Je zal niet begrepen worden, met alle gevolgen van dien. Jij wordt de boosdoener van een pijnlijke situatie en dat wil je niet. Je wilt niet alleen komen te staan, je wilt niemand pijn doen, je wilt je gewoon geliefd voelen en dat is in die situatie helemaal voor elkaar. Je hebt het goed thuis en je hebt een stuk spanning erbuiten.

Drie is één teveel

Geschreven vanuit de “veilige kant”.

Het overkomt je. Je krijgt gevoelens voor iemand anders dan jouw partner. Het is nooit jouw bedoeling geweest.
Toch is het je overkomen. Het is geen keuze geweest.

Meestal zijn het getrouwde mannen die een vrijgezelle vrouw ontmoeten, maar natuurlijk kan het ook andersom. Voor het gemak beschrijf ik deze versie.

Als jij bent gaan houden van iemand anders dan jouw partner, dan lijkt dit op een spirituele relatie. In een spirituele relatie geeft geen van beide zijn eigen “ik” op, voor de relatie. Nu hoeft dat ook niet, want er is geen relatie zoals we die kennen.In een spirituele relatie hoeft de liefde niet veilig gesteld te worden. Ieder krijgt de ruimte om te groeien. Je wordt niet afhankelijk van elkaar. Daarom lijkt deze relatie met die ander ook op een spirituele relatie. Je hebt al een relatie, dus deze relatie met die ander bestaat niet uit veiligheid. De ander claimt jou niet, omdat de ander weet dat je gebonden bent. Het is dus heel anders dan een “gewone” relatie waar je zekerheid wilt hebben. Waarschijnlijk merk je nu pas het verschil. Jouw eigen relatie is soms beknellend door al die patronen. Nu merk je pas hoe fijn het voelt als niks hoeft en ieder zijn eigen weg kan gaan, maar toch samen. De liefde blijft stromen.

Toch is houden van iemand anders dan jouw partner niet de vrijheid die een spirituele relatie geeft. Je leeft niet in openheid en eerlijkheid, dat kan namelijk niet. Je doet iets wat je had beloofd nooit te zullen doen. Je leeft dus in een andere ruimte. Een gesloten ruimte die niemand mag zien en die je goed verborgen moet houden.

Deze relatie met de ander blijft spannend, omdat het stiekem is. Waarschijnlijk zie je elkaar niet vaak, omdat het lastig is. Hierdoor kom je ook niet in die sleur terecht.

Met je partner heb je een veilige relatie opgebouwd. Het is vertrouwd. Je hebt veel meegemaakt. Dit is de standaard ego-relatie. De relatie die wij kennen. De relatie waarvan we denken dat dat de mooiste relatie is.

Deze situatie is eigenlijk eentje die het ego flink streelt. Je ervaart veiligheid in het huwelijk, en je ervaart passie en liefde bij de ander. Zo blijf je de trouwe echtgenoot en aan de andere kant de uitdagende minnaar. Hoe heerlijk kan het zijn? Zolang je alles goed gescheiden kan houden, wil je dit blijven ervaren. Je bloeit op.

Zoals gezegd is de relatie met de minnares geen spirituele relatie. De zelfstandigheid en de ruimte die wordt ervaren is niet een keuze, maar een noodzaak. Je ervaart namelijk zoveel angst om je huwelijk te kunnen verliezen, dat je de ander toch bewust op afstand houdt. Je wilt je zekerheid niet kwijt. Je wilt niet opgeven wat je hebt opgebouwd. Je komt in contact met je eigen verlatingsangst en dat voelt heftig als je al zolang zekerheid ervaart.

Vanaf dag één heb je niet gedeeld dat je gevoelens hebt voor een ander, en hoe meer je erin bent gerold, des te lastiger het wordt om eerlijk te zijn. Je praat het goed met jezelf dat je gewoon iets verzwijgt. Het is niet liegen. Je angst is te groot en eigenlijk hou je zo iedereen voor de gek.

De minnares geeft jou vrijheid, omdat ze jou anders kwijtraakt. Gaat ze namelijk teveel trekken, dan wordt het als benauwend ervaren en dat is juist niet wat jij wilt. Dat kan je thuis wel krijgen. De liefde blijft dus wel stromen door die zelfstandigheid en de ruimte die wordt gegeven, maar het is noodzaak. Beide hebben jullie angst de ander te verliezen. En zo blijf je gevangen in de situatie en dat is dus geen spirituele relatie. Dat is niet openheid en eerlijkheid. De vraag is of je gevangen wilt blijven zitten of wil je jezelf bevrijden?

Je zal pas gaan groeien (leren) als jij aan jouw partner gaat vertellen wat er aan de hand is. Eerlijk en oprecht. Je verlatingsangst voorbij. Vluchten voor angst, houdt angst in stand. Angst in de ogen kijken en er iets mee doen, zorgt voor een bevrijd gevoel. Het delen van alle pijnlijke en moeilijke gevoelens die dan omhoog komen kunnen jullie beide gebruiken voor groei.

Zodra jij en je partner openstaan voor alle gevoelens die omhoog komen, zonder de ander als schuldige aan te wijzen, en dus ook zelf verantwoording nemen voor je eigen gevoelens, kan er gedeeld worden. Wat wil je met jouw gevoelens voor de ander?

Mocht het delen echter voor jou of je partner te moeilijk zijn, dan is het helaas niet anders dan dat ieder een eigen weg op mag gaan. Ook dit is een mooie ontwikkeling.

Zo kan ieder apart zichzelf gaan leren kennen en liefhebben in plaats van te leven in een illusie. Je kan de veiligheid van de relatie boven jezelf blijven zetten, of je kan ervoor kiezen om jezelf te ontwikkelen.

Drie is één teveel. Of misschien is twee wel teveel. Soms is het nodig om eerst los te komen van alles, om zo te zien waar je staat. Je hoeft geen keuze te maken, je hoeft alleen maar eerlijk te zijn naar jezelf, naar je partner en naar de ander. Hoe het dan verder gaat, zo is het leven. Luister naar je hart. Kijk hoe het zich ontvouwt. Sta open voor alles of hou vast, maar ben eerlijk.

 

Iris

Strangers

Hoe wordt je weer een vreemde van iemand die jou ziel heeft gezien?

Daar kan ik heel duidelijk over zijn. Dat lukt niet, dat kan niet. Met hoeveel argumenten je ook komt, wat je verstand je ook allemaal wijsmaakt… Je zal altijd verbonden blijven met iemand die jouw ziel heeft gezien en aangeraakt.

Je kan afstand nemen omdat het moet. Je kan afstand nemen van het fysieke contact. Je kan afstand nemen van iedere vorm van contact, maar dan nog blijft degene altijd bij je.

Vreemden van elkaar kan je niet meer worden. De verbinding zal je altijd blijven voelen!

Iris