Persoonlijke ontwikkeling

Ben je wel eens op het punt beland dat je je leven onder de loep hebt gelegd.
Er is “iets” maar je weet niet precies wat. Je voelt je onrustig maar je bent te lui om je in te spannen en van de bank af te komen.

Het gaat allemaal eigenlijk wel goed. Je hebt een baan en je verdient je geld, je hebt een leuke vriendengroep of een paar goede vrienden, af en toe ga je op vakantie of een dagje weg en je hebt niet echt te klagen over je gezondheid. Misschien heb je een fijne relatie of ben je single en vindt je dat ook goed.

Al met al gaat het dus goed. En dat is precies waar het probleem zit!

Als je thuis op de bank zit en je hoort opeens de brandmelder afgaan omdat je huis in de fik staat, dan moet je naar buiten rennen.
Als je een spontane blindedarmontsteking krijgt dan moet je naar het ziekenhuis.
Maar als alles eigenlijk goed gaat, waarom zou je dan actie moeten ondernemen?
Je gaat niet zomaar naar de dokter als je je oké voelt.

Je kunt dus best wel zeggen dat het hebben van een goed leven het grootste gevaar is voor het hebben van een geweldig leven.
Je zit zo comfortabel in je comfortzone dat je pas merkt dat het vuur heet wordt als je huis in de fik staat.
Je kunt pas je dromen najagen als je uit je comfortzone stapt. Als je uit je middenmoot leven stapt. Als je uit je slaaphuwelijk stapt.
Laat je dromen en verlangens niet vervagen en wegblazen omdat je iets niet graag genoeg wilt omdat je lekker ligt op de bank.

Zet de fik erin!

Sta op en ga je dromen na.
Ga voor een geweldig leven en laat het goede leven achter je.

Hier komen mooie blogs die je meer inzicht geven in je eigen persoonlijke ontwikkeling.
Wil je hulp bij dit proces? Dat kan met oefeningen, gesprekken of per email.

Neem dan contact met mij op. Ik help je graag verder.

Bron:
De meeste ideeën, inzichten en verhalen komen van 365dagensuccesvol

Ik bleef

/ MooiMens / Een reactie plaatsen

Ik wilde liefde. Ik wilde geluk.
Al heel mijn leven zocht ik het op de verkeerde plaatsen.

Tijdens mijn eerste “echte” relatie werd ik verliefd op iemand anders. Maar ik bleef. Ik bleef, want die ander was niet beschikbaar en degene waar ik bij was wees mij niet af voor mijn gevoelens voor de ander. Heel mijn gevoel wilde weg, maar ik kon in die periode niet kiezen voor mijn gevoel.

Ik bleef vaak.
Ik bleef. Ook al kusten ze niet lekker.
Ik bleef Ook al voelde ik dat ik mis(ge)bruikt werd. Ik liet het toe.
Ik bleef. Ook al was ik niet echt aanwezig.
Ik bleef. Ook al werd ik verliefd op een ander.
Ik bleef. Ook al vond ik “de broer van” of beste vriend, altijd leuker.

Ik begreep nooit waarom ik nooit helemaal in een relatie stond. Hoe kwam het dat ik altijd al “verder” aan het kijken was? Waarom kon ik nooit eens echt genieten van wat er was?

Ik moest mezelf niet zo aanstellen zei ik dan. “Overal is wel iets”, dacht ik. Ik moest maar genoegen nemen met wat er wel was. Zo slecht was dat helemaal niet. Het was altijd wel leuk. Dat wel, maar er was ook altijd iets wat mij wat anders liet voelen.

Nu besef ik mij dat ik mij nooit helemaal deed openstellen. Onbewust had ik angst om alweer pijn te ervaren. Dan maar die oppervlakkige relatie, zolang ik maar niet diep geraakt kon worden.

Nooit luisterde ik naar dat gevoel dat maar bleef roepen.
Nooit luisterde ik naar mezelf.

Ik bleef, en ik keek nooit naar die angst. Ik bleef en speelde het spel mee. Die rollen kon ik goed vervullen. Ik had nooit anders geleerd, maar ik zag niet dat ik mezelf verloor.

Totdat ik iemand wilde, maar die kon niet fysiek in mijn leven zijn.
En weer maakte ik die keuze.

IK BLEEF!

Toen kwam het moment dat ik alleen nog maar mijn gevoel had. Er was niks fysieks, alleen gedachtes en gevoel. Ik kon het niet meer negeren. Mijn eigen gevoel dit keer. Nog nooit had ik het zo sterk ervaren. Maar dat gevoel was nog steeds niet mijn eigen gevoel. Het was nog steeds een verlangen naar een ander. Het was een projectie.

Ik bleef, maar nu ook met mijn gevoel.
Tot het moment dat ik niet meer kon blijven. Niet fysiek, niet met gevoel. Ik werd weggeduwd.
Het enige wat er toen nog was, was bij mezelf blijven.

En ik bleef.

Deze keer bij mezelf, met al mijn emoties, gevoelens, angsten en onrust.
De enige weg die er is om bewust te worden.
Steeds een beetje meer.

❤

Iris
MooiMens

Ik deel graag mijn woorden in blogs en gedichten. Ik hoop dat je kracht en inspiratie haalt uit mijn woorden. Waardeer jij mijn woorden? Dan ben je vrij om een donatie naar keuze te doen. Ik ben je hiervoor heel dankbaar.Je bent welkom om een donatie te doen via 1 van de onderstaande linkjes.
Tikkie: https://tikkie.me/pay/b7gr1s5bcv8cbb2dd01g
PayPal: https://www.paypal.me/MooiMens

Ego – Ziel

/ MooiMens / Een reactie plaatsen

Er is een verschil als je heel hard roept “ik ben er klaar mee! Ik ga op zoek naar iets anders”.

of…

Je komt in je leven op een punt waarop je je afvraagt of dit het is. Je vraagt je letterlijk af of het leven dat je leeft wel alles is wat er is.

De tweede vorm ervaar je meestal alleen na een crisis. Niet de fijnste manier, maar zonder lijden is er geen echt leren. Deze vraag komt namelijk vanuit je eigen ziel. Het is een vraag vanuit nieuwsgierigheid en niet vanuit verzet tegen iets.

Lees verder →