De zwaarste last die je kunt dragen is de last van je eigen sleutel naar geluk en deze niet gebruiken. Je twijfelt. Je hebt de keuze uit zoveel deuren.
Door angst wordt je echter vaak weerhouden van een keuze. Je ziet de deuren. Je begint te glimlachen, te stralen. Je voelt je warm worden van binnen. Je voelt dat je hart een sprongetje maakt. En dan komt de twijfel. Mag je wel iets anders kiezen? Ben je wel goed genoeg om een keuze te kunnen maken? Ben je wel sterk genoeg om een keuze te maken? Wil je wel echt een nieuwe deur openen? Is de sleutel niet te zwaar?
En de angst houdt je tegen.
Je buigt je hoofd weer en je loopt door. Je zeult het gewicht van de sleutel weer achter je aan. Het blije gevoel maakt weer plaats voor “wat moet”. Voor wat je denkt dat goed voor je is.
Er staat aan de andere kant van de deur echt niemand de deur dicht te houden. Jij bent het zelf die twijfelt en niet de sleutel naar je eigen geluk gebruikt.
Je angst buigt je hoofd. Je oude overtuigingen die je van jongs af aan hebt geleerd blijven stand houden. Je slentert maar weer door. Je slentert zoals je altijd hebt gedaan. Je loopt de deuren voorbij. Je durft de sleutel niet te gebruiken.
Alleen jij, en jij alleen kan die deur openen. En welke deur het ook is dat maakt niet uit, zolang je hem zelf maar opent. Dan zet je de eerste stap naar je eigen geluk.Je maakt een keuze. Blijf je door slenteren dan maak je geen keuze. Een keuze geeft juist rust. Juist nu is het de tijd om een deur te openen. Om te groeien zoals alles buiten de natuur groeit. Het is tijd om te ontdekken, te ervaren. Je bent het waard!
Waar komen die oude overtuigingen vandaan? Dienen ze je nog? Wordt je je steeds bewuster van alles? Je mag stoppen met het sjouwen van je eigen sleutel. Gebruik hem en gooi die deur open! De deur naar je eigen geluk, je eigen gevoel, je eigen ik.
Jouw mooie ik!
Iris ❤
