Last op je schouders – Schuldgevoel deel II

Gisteren schreef ik over schuldgevoel. Ik voel dat hier nog heel veel weerstand op zit. Ik merk dat we het nog zo normaal vinden om schuld tot ons te nemen. We slepen het mee op onze schouders, hoe zwaar het soms ook voelt. Liever dat dan de ander pijn te doen of om zelf in een pijnlijke situatie te komen. Besef je echter dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je eigen gevoelens, en dat is de ander ook.

Je eigen leven voorop zetten is vaak nog zo’n taboe, dat we altijd gebukt blijven doorlopen onder die last van schuld. We houden rekening met de gevoelens van de ander, maar zelf lopen we niet lekker. Natuurlijk is het niet zo dat je “zomaar” iets moet doen en de ander links laten liggen.Je mag wel je eigen gevoel volgen en dat doen uit liefde voor jezelf.

Het heeft alles te maken met je eigen verantwoordelijkheid nemen. Ten eerste is het heel belangrijk dat je je niet schuldig voelt over het schuldig voelen. Daarna is het heel belangrijk dat je gaat delen. Iemand anders weet niet wat er speelt als jij niet laat zien wat er in jou omgaat. Hiervoor is het uiteraard van belang dat jij door je angst heengaat. Angst houdt jou namelijk tegen. Angst om te verliezen wat er is, angst om jezelf kwetsbaar op te stellen, angst om je eigen angst onder ogen te zien. Daar gaat het namelijk vaak om. Je leeft liever met die last op je schouders, dan om in contact te komen met wat kan gebeuren. Je kan namelijk in een hele pijnlijke situatie terechtkomen, waar de ander jou niet begrijpt. Je kan zelf ook pijn gaan ervaren. Het kan een situatie zijn waar jij de schuld dan weer van zal krijgen. Hoe dan ook heb je angst voor je eigen schuldgevoel, maar ook om het weer opgelegd te krijgen van de ander.

Besef echter dat jij alleen verantwoordelijkheid hebt voor jouw eigen (schuld)gevoel. Als jij je daarvan bevrijdt, dan zal je makkelijker gaan lopen. De ander kan jou wel de schuld willen geven, maar als jij dat niet aanneemt, dan laat je dat bij de ander. Je hoeft er namelijk niks mee te doen, met de schuld van de ander, net zoals de ander niks hoeft te doen met jouw schuld. Je neemt zelf verantwoordelijkheid neemt over jouw eigen (schuld)gevoelens.

Deel uit respect. Deel uit liefde voor jezelf en uit liefde voor de ander. Verlos je van die schuld. Het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals anderen verwachten of zoals jij van te voren had gepland. Jij hebt geen recht op de ander en de ander niet op jou. Mooier kan je alles niet maken, wel fijner voor jezelf.

Iris

Advertenties

Schuldgevoel

Schuldgevoel ervaren we allemaal wel eens. We verwarren liefde vaak met schuldgevoel. Je leert dat liefde voorwaardelijk is. Schuldgevoel is niks anders dan een gevoel wat je ervaart als je iets doet (of zelfs maar wilt doen) wat in strijd is met wat degene van jouw verwacht die naast jou staat.

Misschien wil je iets anders ervaren, misschien wil je je grenzen gaan verleggen en gaan groeien en ontdekken. Dit kan in strijd zijn met wat jij ooit hebt afgesproken met de ander. Je kan dan schuldgevoel ervaren en jezelf toch weer klein houden door te blijven doen wat je altijd hebt gedaan.Dit komt omdat liefde vaak voorwaardelijk is. Je voelt je schuldig als je niet (meer) aan de voorwaarden kan voldoen.

Schuldgevoel is een gevoel, een emotie. Een emotie ervaar je als op het punt staat om te groeien. Je mag iets doen met een emotie. Je mag ernaar luisteren. Schuldgevoel is juist een emotie die jou stil laat staan. Je doet iets niet omdat jij je zo schuldig voelt. Je luistert niet naar jezelf.

Probeer eens te kijken naar jouw schuldgevoel. Maak jij jezelf niet te klein? Wil je graag je gevoel volgen, maar luister je naar die schuld?

Met schuldgevoel hou je rekening met de ander, maar niet met jezelf. Je vindt de relatie met de ander vaak belangrijker dan de relatie die je met jezelf hebt. Er komt ook nog eens angst bij kijken. Angst om te verliezen wat is.

Schuldgevoel zegt iets over jezelf. Je neemt niet genoeg verantwoording voor jezelf. Je bent bezig met de gevoelens van de ander, terwijl je jezelf uit het oog verliest. Je laat onbewust over je eigen grens heenlopen. De ander is zich vaak ook niet eens bewust van jouw schuldgevoel. De verantwoordelijkheid voor de ander weegt zwaarder dan die voor jezelf.Liefde is niet voorwaardelijk. Je hoeft niet iets te doen of te laten om liefde te ontvangen.

Schuldgevoel misleid jou. Neem verantwoording voor jouw eigen leven in plaats van je verantwoordelijk te voelen voor iemand anders. Als je dat niet doet, dan leef je altijd het leven van de ander en maak jij jouw eigen dromen niet waar.

Iris

Persoonlijke groei

De grootste persoonlijke groei gebeurd niet tijdens het lezen van een boek of meditatie. Het gebeurd tijdens een crisis, als je wordt geraakt in al jouw pijnen. Het gebeurd als je een diepe angst ervaart. Als je voor een kezue staat. Als woede opkomt of als je gefrustreerd bent over hetzelfde onderwerp.

Groei gebeurd wanneer je in een zelfde situatie terechtkomt en je opeens realiseert dat je een keuze hebt.

Iris

Wie ben ik?

Op weg naar jezelf. Jezelf worden. Jezelf zijn.
Dit zijn allemaal termen die waarschijnlijk één vraag oproepen… “Wie ben ik dan?”, of je roept heel hard “Maar ik ben toch mezelf!”
Je denkt waarschijnlijk iets in de zin van: Ik ben Iris, ik ben mama van een zoontje, ik ben verkoopmedewerkster in een winkel en ik ben schrijfster. (Dit kan je naar jouw eigen leven zelf invullen uiteraard)

Maar is dit wie jij echt werkelijk bent of wie jij denkt te zijn?