Ik dacht dat ik het kon. Onvoorwaardelijk liefhebben.
Ik dacht dat ik het kon. In liefde vrijlaten.
Een aantal jaren lang had ik geleerd om bij mezelf te blijven. Ik had geleerd om telkens weer los te laten. Ik dacht ik de lessen wel geleerd had.
En toen was daar “de liefde”. Hij was beschikbaar en bereikbaar.
Ik hoefde niet meer los te laten. Ik hoefde niet meer terug naar mezelf. Ik wilde alles ervaren wat er die jaren ervoor wel was gevoeld maar niet ervaren.
Als het dan eenmaal mag, dan ga je diep in verbinding. Waar je je eerst vast moest houden om niet te vallen in “de liefde”, is niet meer, en je geeft je over. Het was heftig. Het ging diep. Niet alleen de liefde maar ook de pijnen werden zichtbaar, en al snel werd de rem erop gegooid.
Lees verder