Magie

Toevalligheden bestaan voor mij al lang niet meer. Al snel ben ik erachter gekomen dat het synchronisaties zijn. De dubbele getallen die ik zie. Even snel op de telefoon kijken en daar staan ze weer. Het klokje in de auto laat mij ook vaak lachen. De screenshots die ik heb gemaakt met de minuten die te zien zijn, zijn ontelbaar.

Midden in de winter toch een wit veertje zien liggen en als je de radio aanzet net dat ene liedje horen. Je bent ergens en de eerste naam die je iemand hoort noemen doet jou denken aan een speciaal iemand.

Ik noem het magie. Ik laat mij iedere keer weer verwonderen.

Voor mij zijn het tekens dat ik leef vanuit mijn hart. Dat mijn ziel mij steeds de goede kant opstuurt. Ook al is het nu misschien nog niet helemaal zoals ik zou willen, mijn leven is wel goed en ik weet dat ik iedere dag een stukje meer in mijn eigen magische wereld stap.

Telkens als ik die “toevalligheden” tegenkom dan sta ik even stil en bedenk mij hoe bijzonder het leven is.

Iris