Zij

Heb je al eens nagedacht over wat dit is geweest? Is het liefde dat je hebt gevoeld?

Of is het meer een kwestie van eigen interpretatie, want hoe kan je onvoorwaardelijk van iemand houden als je degene niet onder ogen durft te komen?

 

Waarschijnlijk was ze een zalf voor jouw eigen wond. De wond die zij opentrok, maar al zolang diep in jou verborgen lag.

 

Je sprong in haar met de kracht van een roofdier, gefocust op die prooi. Je had gelegenheden genoeg om die prooi niet te verslinden, maar je stopte niet. Je stopte nooit om te denken wat je nu echt van haar wilde hebben. Het lekkerste heb je tot je genomen. Je buik werd iedere dag gevuld.

Ook al wist je dat je ondanks dat je niet kon stoppen met eten, dat je nooit alles wilde hebben. Ze was nooit meer dan een extraatje.

 

Toch is ze een tijdelijke aanduiding van iets beters geweest. Hoewel de sterren nu om haar heen vallen, betwijfel ik of je dat ooit zo hebt gezien. De waarheid is dat je nog steeds angst hebt voor je eigen schaduw.

 

Het is zo dat er vrouwen zijn zoals zij die de wereld veranderen met hun zachte vingertoppen en lippen die zich als cursors bewegen over blanco pagina’s van mannen die te bang zijn hun eigen verhaal te schrijven.

 

Zij was het die een tijdlang jouw pagina’s heeft geschreven. Zij was het die betekenis heeft gegeven aan wat er eerder bij jou ontbrak. Zij heeft een wereld laten zien met tegenstellingen. Dit heeft jouw wereld laten beven. Je zal weten waarom er vrouwen zoals haar bestaan. Je zal heimwee krijgen naar de wereld die zij liet zien en ervaren.

 

Vrouwen zoals zij zijn er om te helpen met de overbrugging tussen het ene boek en het andere. Ze laat jouw leven schudden zodat de gevoelens en gedachtes die je zolang vast hebt gezet in jouw ziel, naar de oppervlakte komen. Oude verroeste deuren zullen van het slot af gaan, het is echter niet aan haar om ze te openen.

 

Het is liefde dat je hebt gevoeld voor haar, dat was niet zo moeilijk. Ze is uniek en zo anders en ze liet jou dingen voelen die je nog nooit had gevoeld en ervaren. Jouw ziel werd gespiegeld, alleen is het zo pijnlijk om naar jezelf te kijken als je dat nog nooit hebt gedaan. Je stond open voor jezelf en nu sluit je die deuren weer. Dat is veel makkelijker allemaal in een wereld die jou toch al niet begrijpt.

 

Het was liefde, maar niet onvoorwaardelijk want de voorwaarden dropen er van af. Jij moest je veiligheid behouden en alhoewel de liefde bleef stromen was dat niet in die vrije open ruimte.

 

Jezelf openstellen laat jou in contact blijven met jezelf. Daarom voelde jij die warme gevoelens voor haar. Maar verlangen naar veiligheid en uit willen vliegen in vrijheid zijn twee uitersten dat botst. Ze is niet iemand om op te sluiten. Ze is niet iemand om veilig te stellen. Ze kan niet leven in die beperkte ruimte. Als een vlinder zullen dan haar vleugels afbrokkelen en ze is te mooi gegroeid om dat te laten gebeuren. Het enige dat je hoefde te doen was de deur te openen en samen met haar te vliegen. In alle vertrouwdheid!

 

Ze is niet uit haar cocon gekropen om het leven van anderen makkelijker te maken. Ze is niet zover gekomen om de honger te stillen waar je zo naar verlangt. De honger is opgewekt, nu is het de kunst om je eigen eetlust te stillen. Niet de trek die je af en toe hebt of die jou wordt toegedekt op een dienblad. Die echte honger naar jezelf, die zal je alleen moeten stillen.

 

Je kan zeggen dat zij niet zo lang als prooi had moeten blijven, maar misschien was ze verblind door alles waar ze zolang naar verlangde.

 

Er is geen reden om van een vrouw zoals zij te houden. Maar misschien is de moeilijkste waarheid dat er ook geen reden is om het niet te doen. Ze is misschien één van die speciale zielen onder ons wiens enige doel op deze aarde is om gewoon lief te hebben en bemind te worden.

 

Maar hoe dan ook. Of ze nu een plekje in jouw hart heeft bevangen, of dat ze een tijdelijke opvulling was van jouw eigen gemis, ze zal nooit jouw gewenste veiligheid kunnen opvullen. Ze wil leven in die open ruimte en daar nodigt ze jou voor uit om dat te ervaren.

 

Zij is alweer in die ruimte zonder grenzen, want met haar vleugels wil ze vliegen. Waarschijnlijk heeft ze haar doel vervuld: Dat je diep van binnen weet dat je nooit meer hetzelfde zal zijn en dat je zal ervaren dat vliegen zoveel fijner is als je je vleugels durft te spreiden.